Przedstawiamy drugi odcinek oceny niedawnych inwestycji miejskich pod kątem realizacji zasady bezpośredniości połączeń pieszych i rowerowych [zobacz >>>]. Przedostawszy się slalomem pod prowadzącą z Ursynowa na Mokotów aleją KEN [zobacz >>>], skręcamy na zachód, na pogranicze Mokotowa i Włoch.

Co, gdzie, kiedy

Zakończona w 2011 roku rozbudowa ulicy Cybernetyki na odcinku od ul. Rzymowskiego do ul. Żwirki i Wigury to kolejny przykład inwestycji która w sposób rażący nie uwzględnia potrzeb pieszych i rowerzystów, między innymi ze względu na nie spełnianie wymogów związanych z bezpośredniością połączeń.

Niniejsze opracowanie ogranicza się do analizy odcinka ul. Cybernetyki od skrzyżowania z ul. Postępu do skrzyżowania z ul. Rzymowskiego. Na omawianym odcinku rozbudowa ulicy Cybernetyki obejmowała m.in. budowę dwóch jezdni z pasem dzielącym, budowę dwupasmowego ronda z czterema wlotami na skrzyżowaniu ulic Cybernetyki i Postępu, przebudowę skrzyżowania Cybernetyki i Obrzeźnej, budowę kładki dla pieszych na skrzyżowaniu ulic Cybernetyki/Rzymowskiego, budowę zatok autobusowych, budowę ścieżki rowerowej.

Jak dla samochodów, a jak dla pieszych i rowerzystów

Schemat przebiegu trasy roweru i samochodu jadących ulicami Rzymowskiego i Cybernetyki. Kolorem czerwonym oznaczono trasę samochodu, niebieskim – roweru.

Współczynnik wydłużenia dla trasy rowerowej na odcinku od skrzyżowania Postępu/Cybernetyki do skrzyżowania Rzymowskiego/Marynarska wynosi aż 2,31.

Skrzyżowanie Rzymowskiego/Cybernetyki

Najwięcej negatywnych konsekwencji dla bezpośredniości zarówno połączeń pieszych jak i rowerowych mają rozwiązania przyjęte na skrzyżowaniu ul. Rzymowskiego i Cybernetyki.

Ulica Rzymowskiego ma w tym miejscu aż dziewięć pasów ruchu (łącznie z pasami do skrętów).

Przejścia dla pieszych zostały wyznaczone jedynie na dwóch wlotach skrzyżowania (przez ul. Cybernetyki), a przejazd rowerowy – na jednym. Zarówno piesi, jak i rowerzyści aby przekroczyć ulicę Rzymowskiego zmuszeni są korzystać z kładki pieszo-rowerowej. W obu przypadkach związane jest to z wydłużeniem trasy oraz pokonywaniem istotnych różnic wysokości.

Schemat skrzyżowania ulic Rzymowskiego i Cybernetyki uwzględniający trasę samochodów, pieszych i rowerzystów skręcających z ulicy Rzymowskiego w lewo w ulicę Cybernetyki. Kolorem czerwonym oznaczono trasę samochodu, kolorem zielonym trasę pieszego, kolorem niebieskim trasę rowerzysty.

Elementem tej trasy jest m.in. wykonanie zwrotu o 180 stopni przy zjeździe z kładki.

Z kolei pieszy, aby wejść na kładkę musi pokonać około 30 stopni.

Dla osób zbliżającym się do kładki od strony południowej wygodniej jest wspiąć się po pochylni przeznaczonej dla rowerów, tym bardziej, że droga przewidziana dla pieszych jest nieintuicyjna, wymaga przejścia drogą okrężną oraz pokonania kilku dodatkowych stopni.

Tak zaprojektowana infrastruktura powoduje niepotrzebne konflikty między pieszymi a rowerzystami.

Rzymowskiego-Postępu

Wiele do życzenia pozostawia również pozostały odcinek ul. Cybernetyki. W przypadku rowerzystów największym błędem w projekcie była zmiana przebiegu drogi dla rowerów z południowej strony ulicy na stronę północną przy skrzyżowaniu z ul. Obrzeźną. Znajdująca się na przedłużeniu ul. Cybernetyki ul. 17 Stycznia wyposażona jest w ścieżkę rowerową biegnącą po stronie południowej. Konsekwentne poprowadzenie ścieżki rowerowej po stronie południowej uchroniłoby zatem rowerzystę przed koniecznością dwukrotnej zmianą strony ulicy i związanych z tym stratami czasu.

W przypadku ruchu pieszych możemy mówić o całym szeregu naruszeń zasady bezpośredniości, zarówno w odniesieniu do poziomu ulicy, jak i poziomu detalu, wśród nich m.in.:

- brak poprowadzonego chodnika od skrzyżowania Cybernetyki/Rzymowskiego do pobliskiego osiedla);

- brak wyznaczonego przejścia dla pieszych na jednym z wlotów skrzyżowania ulic Cybernetyki i Obrzeźnej;

- brak możliwości dojścia najkrótszą drogą od chodnika biegnącego wzdłuż ul. Cybernetyki po północnej stronie do lokali usługowych znajdujących się na parterze budynków znajdujących się przy tej ulicy (aby się do nich dostać trzeba przejść przez trawnik lub iść drogą na około).

- brak chodnika biegnącego na wprost wzdłuż ulicy Cybernetyki po stronie północnej.

Pieszy aby iść prosto musi odbić w lewo i przejść przez wąską platformę przystanku autobusowego.

Generuje to konflikty z rowerzystami, gdyż piesi wolą wybrać drogę na wprost, czyli tędy którędy przebiega droga dla rowerów. Problemu dałoby się uniknąć, gdyby nie zastosowano w tym miejscu zatoki autobusowej, która wydatnie ogranicza przestrzeń pozostawioną pieszym i rowerzystom, wymuszając przeplatanie chodnika i drogi dla rowerów (utrudnia zastosowanie przekroju: jezdnia/droga dla rowerów/przystanek/chodnik).

- brak chodnika biegnącego na wprost po południowej stronie ulicy Cybernetyki. Droga dla pieszych wiedzie okrężną drogą, by ominąć znajdujący się w tym miejscu parking dla samochodów.

- konieczność omijania trawnika, aby dojść do przystanku autobusowego przy rondzie na skrzyżowaniu ul. Cybernetyki i Postępu. Warto zwrócić uwagę na to, że podjęto decyzję o wybudowaniu w tym miejscu zatoki autobusowej, choć przylega ona do pasa ruchu, który i tak kończy się ok 30 metrów dalej.

Podsumowanie

Choć niektóre problemy mogą wydawać się drobne, składają się one na obniżenie konkurencyjności i atrakcyjności podróży niezmotoryzowanych, w tym odbywanych komunikacją zbiorową (wydłużając dojścia do przystanków). A omówiony został tylko krótki odcinek trasy. W przypadku rowerzysty jadącego - jak na wstępie - z Ursynowa do Włoch - skumulowane straty czasu zdążyły już znacząco urosnąć.

Wnioski na teraz i na przyszłość

Lokalizacja	Problem	Proponowane rozwiązanie	Wnioski na przyszłość
Rzymowskiego/Cybernetyki	Wydłużenie trasy pieszych i rowerzystów wynikające z konieczności korzystania z kładki nad ul. Rzymowskiego	Przywrócenie przejścia dla pieszych i przejazdu rowerowego przez północne ramie skrzyżowania i doprowadzenie drogi dla rowerów do ul. Obrzeźnej.	Zwężenie szerokości jezdni, rezygnacja z kładek pieszych i rowerowych i wyznaczenie przejść dla pieszych i przejazdów rowerowych w poziomie jezdni na wszystkich wlotach skrzyżowania. Ewentualnie, w przypadku rozwiązań bezkolizyjnych – poprowadzeni jezdni na poziomie -1 lub -0,5 , tak by ograniczyć różnice wysokości, które muszą pokonać osoby niezmotoryzowane
Rzymowskiego/Cybernetyki	Brak chodnika prowadzącego od skrzyżowania do pobliskiego osiedla	Uzupełnienie brakującego odcinka chodnika	Uwzględnienie na etapie projektowania możliwych źródeł i celów podróży pieszych. Zapewnienie tras, które będą je łączyć zgodnie z zasadą bezpośredniości
Cybernetyki/Obrzeźna	Brak wyznaczonego przejścia dla pieszych na jednym z wlotów skrzyżowania	Wyznaczenie brakującego przejścia dla pieszych	Wyznaczanie przejść dla pieszych na wszystkich ramionach projektowanych skrzyżowań
Cybernetyki (strona północna)	Brak chodnika biegnącego „na wprost” wzdłuż ulicy	Likwidacja zatoki autobusowej (dzięki uzyskanej w ten sposób dodatkowej przestrzeni możliwe będzie poprowadzenie chodnika na wprost oraz zapewnienie oddzielonego od chodnika miejsca dla osób korzystających z przystanku autobusowego)	Rezygnacja z budowy zatok w autobusowych w miejscach, w których odbywa się to ze stratą dla warunków ruchu pieszych i rowerzystów.
Cybernetyki (strona północna)	Brak możliwości dojścia najkrótszą możliwą drogą z chodnika do lokali usługowych, konieczność pokonania dodatkowych różnic w poziomie	Wyznaczenie krótkich łączników między chodnikiem a lokalami usługowymi oraz skrócenie ogrodzenia znajdującego się za przystankiem	Uwzględnianie na etapie planowania bezpośrednich dojść od chodnika do lokali na parterze budynków, planowanie wejść do lokali na tym samym poziomie co chodnik
Cybernetyki (strona południowa)	Brak chodnika biegnącego na wprost po południowej stronie ulicy	Wyprostowanie przebiegu chodnika i dostosowanie do niego kształtu parkingu lub poprowadzenie chodnika przez parking na zasadach ogólnych.	Dostosowywanie lokalizacji parkingów do ciągów pieszych, a nie na odwrót
Cybernetyki/Postępu	Konieczność omijania trawnika, aby dojść do przystanku autobusowego	Likwidacja zatoki, zmiana przebiegu chodnika oraz lokalizacji trawników tak, aby umożliwiały dojście „na wprost” do przystanku autobusowego	Rezygnacja z budowy zatok w autobusowych w miejscach, w których odbywa się to ze stratą dla warunków ruchu pieszych. Planowanie trawników i chodników z poszanowaniem zasady bezpośredniości.